Volvo XC 70

Potwierdzenie atestem dobrego prowadzenia w trudnych warunkach nawierzchniowych w przypadku limuzyn i kombi szwedzkiego producenta samochodów Volvo zainicjowano z chwilą wprowadzenia na rynek 200. serii w połowie lat 70. XX wieku. Samochody udowodniły swoją wytrzymałość podczas śnieżnych szwedzkich zim, a także na wiejskich terenach amerykańskiego wschodniego wybrzeża pełnych ubitych szutrowych dróg, nie zaś jezdni asfaltowych. Jako element konsekwentnego rozwoju producent wzbogacił swoją zaprezentowaną w 1996 roku pod nazwą Volvo V 70 serię produkcyjną kombi o offroadowy wariant, który w 2000 roku wszedł na rynek jako Volvo XC 70 Cross Country kilka lat przed wersją Sport Utility Vehicle (SUV) Volvo XC 90.

Szerokie elementy z tworzywa sztucznego wyznaczały stylistykę pierwszego Volvo XC 70

Volvo XC 70 zostało skonstruowane na platformie kombi Volvo V 70, otrzymało jednak przedłużony o dziesięć centymetrów do 2,76 m rozstaw kół oraz nadwozie z prześwitem większym o czternaście centymetrów. Pokryte tworzywem sztucznym nadkola i szerokie plastikowe zderzaki z zabezpieczeniem podwozia z przodu i z tyłu odróżniały Volvo XC 70 pierwszej generacji od standardowego modelu kombi serii V70. Odpowiednio do offroadowego wyglądu samochodu we wszystkich modelach z wyjątkiem najmniejszego z silnikiem benzynowym montowany był seryjnie stały napęd na cztery koła, który miał zoptymalizować zachowanie Volvo XC 70 podczas jazdy na nieutwardzonych podłożach i na śniegu.

Silniki Volvo XC 70 montowane od 2000 do 2007 roku

Od 2000 do 2007 roku Volvo XC 70 było oferowane z dwoma silnikami benzynowymi i Diesla do wyboru. Każdy z nich dysponował pięciocylindrowym zespołem napędowym z turbodoładowaniem. Najmniejszy wariant stanowił początkowo 2,4-litrowy silnik benzynowy z przednim napędem o mocy 193 KM (142 kW), który zużywał średnio 10,5 litra paliwa (emisja dwutlenku węgla wynosiła 250 g/km). Od 2002 roku motor zastąpiono silnikiem o pojemności skokowej 2,5 litra i mocy 209 KM (154 kW), który przy napędzie na cztery koła w połączeniu z automatyczną skrzynią biegów zużywał 11,3 litra benzyny 95, co odpowiadało emisji dwutlenku węgla na poziomie 270 g/km. Jako samochód z silnikiem wysokoprężnym Volvo XC 70 występował w wersji o pojemności 2,4 l i mocy 163 KM (120 kW) oraz z mocniejszym pięciocylindrowym napędem o mocy 185 KM (136 kW). Duży silnik Diesla osiągał średnie zużycie paliwa 7,5 litra, co odpowiadało emisji dwutlenku węgla wynoszącej 199 g/km.

W 2007 roku do sprzedaży trafiła druga generacja Volvo XC 70

W zaprezentowanej w 2007 roku drugiej generacji Volvo XC 70 odznaczało się znacznie bardziej eleganckim kształtem przodu, co osiągnięto przede wszystkim w wyniku rezygnacji z podwyższonego zabezpieczenia podwozia, a także dzięki polakierowaniu osłony chłodnicy oraz zamontowaniu elementów aluminiowych dolnej osłony przedniego zderzaka i reflektorów przeciwmgłowych. Wbudowanie w tylny zderzak aluminiowej osłony podwozia sprawiło, że Volvo XC 70 także z tyłu sprawiało wrażenie samochodu bardziej uporządkowanego. Ogólnie rzecz biorąc zamiast preferowanej wcześniej offroadowej stylistyki, Szwedzi wyraźnie podkreślili lifestyle’owe elementy kombi. Praktyczne modyfikacje pojawiły się także we wnętrzu, w którym na skutek zwiększonego do 2,81 metra rozstawu kół pasażerowie mieli więcej przestrzeni.

Napęd przedni i na cztery koła w Volvo XC 70

W kolejnej generacji Volvo XC 70 otrzymało nowy sześciocylindrowy silnik benzynowy odpowiadający normie emisji spalin Euro5, który początkowo występował tylko w połączeniu z automatyczną skrzynią biegów i napędem na cztery koła. Z zespołem napędowym z turbodoładowaniem o mocy 285 KM (210 kW) Volvo XC 70 mogło osiągnąć prędkość 210 km/h i przyspieszenie do 100 km/h w ciągu 7,6 sekundy. Przeciętne zużycie paliwa wynosiło 11,5 l przy emisji dwutlenku węgla na poziomie 269 g/km. Silnik Diesla z turbodoładowaniem i napędem na cztery koła uzyskiwał w Volvo XC 70 moc 205 KM (151 kW) i pozwalał na osiągnięcie przyspieszenia od 0 do 100 km/h w czasie 8,4 sekundy. Silnik Diesla w połączeniu z ręczną sześciobiegową skrzynią zużywał średnio 7,0 l paliwa przy emisji dwutlenku węgla wynoszącej 186 g/km. Wysokoprężny napęd o zredukowanej mocy do 175 KM (129 kW) był dostępny z przednim napędem, który w wersji z ręczną skrzynią biegów zużywał przeciętnie 6,0 l paliwa (emisja dwutlenku węgla wynosiła 159 g/km) i stanowił tym samym najbardziej ekonomiczny model tej serii.