Ferrari F430

Spośród wszystkich producentów sportowych aut włoskiej marce Ferrari, należącej do koncernu Fiat, najbardziej udaje się połączyć prestiż wielokrotnego mistrza Formuły 1 z osiągami drogowych wersji. W 1947 roku kierowca wyścigowy Enzo Ferrari we włoskim Maranello założył firmę, która już od lat 50. potrafiła wykorzystać potencjał własnej stajni w królewskiej dyscyplinie sportu motorowego. Zasada była prosta – zastosujmy technologię z toru w samochodach przeznaczonych do poruszania się w ruchu drogowym. Tej zasadzie Włosi pozostali wierni także podczas produkcji modelu F430 z silnikiem umieszczonym centralnie. Następca Ferrari 360 z jednostką napędową V8 zjeżdżał z taśmy montażowej w latach 2004-2009.

Ferrari F430 coupé – technologia rodem z Formuły 1

Konstruktorzy byli dumni, że ich samochód jest pierwszym sportowym autem na świecie z elektronicznie sterowanym mechanizmem różnicowym, posiadającym przełącznik przy kierownicy, który rajdowi kierowcy nazywają „manettino”. Pozwala on wybrać elektronicznie kontrolę stabilizacji toru jazdy i trakcji w zależności od warunków na drodze oraz tryb jazdy. Kto ma dość odwagi, może go ustawić w pozycji „off” i dosiąść rumaka bez wsparcia elektroniki.

Pod szklaną płytą pracuje centralnie umieszczony silnik V8 o mocy 490 KM

Sercem dwudrzwiowego sportowego coupé z Maranello jest centralnie umieszczony widlasty ośmiocylindrowy silnik o pojemności 4,3 l, który posiadały także modele siostrzanej firmy Maserati. Znajduje się on za siedzeniami pod szklaną płytą. Auto o długości 4,50 m i 1,92 m szerokości z tą jednostką napędową osiąga moc 490 KM (360 kW), co pozwala temu coupé na osiągnięcie stu kilometrów na godzinę w zaledwie 4 sekundy i prędkość maksymalną 315 km/h. Standardowo montowana automatyczna sześciobiegowa skrzynia jest obsługiwana za pomocą łopatek przy kierownicy. Przód coupé zdominowały duże wloty powietrza w zderzaku niemal sięgającym podłoża i wzdłużnie montowane skośne reflektory. Z tyłu rzucają się w oczy cztery małe okrągłe lampy, cztery końcówki układu wydechowego oraz wysoko zawieszony dyfuzor, który przy dużych prędkościach ma za zadanie optymalizować przyczepność.

Wersje Spider i lekka Scuderia modelu Ferrari F430

Druga wersja nadwozia oferowana przez Włochów od 2005 roku to Ferrari F430 Spider, dwuosobowy kabriolet z elektrycznie składanym dachem z materiału i taką samą jednostką napędową jak coupé. Spider jest cięższy z powodu konstrukcji otwartego nadwozia, stąd jego prędkość maksymalna jest nieco niższa niż coupé i wynosi 310 km/h. W 2007 roku paleta modeli z ośmiocylindrowym silnikiem umieszczonym centralnie uzupełniona została przez Ferrari 430 Scuderia. Szybsza zmiana biegów oraz wyższa moc 510 KM (375 kW) generują jeszcze lepsze osiągi. Maksymalna prędkość wzrosła do 320 km/h, a do „setki” samochód przyspiesza w czasie 3,6 sekundy. W 2009 roku - ostatnim roku produkcji oferowano lekką wersję, wyprodukowaną w limitowanej serii, o nazwie Ferrari Scuderia Spider 16M. Zaraz potem rozpoczęto produkcję Ferrari 458 Italia, następcy modelu F430.