Opel Tigra

Niemiecki koncern Opel od początku swojego istnienia jako główny cel stawiał sobie wzbudzanie zachwytu wśród posiadaczy auta tej kultowej marki, wykorzystując eleganckie i dość powściągliwe linie nadwozia oraz solidne parametry techniczne kryjące się pod maską każdego modelu. Rok 1994 przyniósł zatem spore zaskoczenie sympatykom popularnych aut rodem zza naszej zachodniej granicy, bowiem na rynku pojawiła iście rewolucyjna wizja sportowo-miejskiego coupé, zaprezentowana jako Opel Tigra. Drobny, filigranowy samochód, którego koncepcja opierała się na kultowej Corsie z miejsca podbił serca miłośników niebanalnych maszyn o sportowym charakterze, a zachowana po swoim poprzedniku płyta podłogowa wzbudziła zaufanie miejskich kierowców. Pierwsza generacja legendarnej Tigry królowała na szosach Europy do 2000 roku, kiedy to producenci postanowili zrobić sobie krótką przerwę, by powrócić na drogi Starego Kontynentu zaledwie cztery lata później z ulepszonym modelem, przedstawionym jako Opel Tigra Twin Top w wersji coupé-cabrio. Nowy design mocno nacechowany współczesną elegancją znacznie odbiegał od swojego pierwowzoru, dzięki czemu druga generacja pojazdu szybko awansowała do rangi stylowego, miejskiego auta.

Piętnaście lat kultowego designu

Opel Tigra zrodził się w koncepcji niemieckich projektantów w 1993 roku i niemal błyskawicznie pojawił się wśród najciekawszych premier samochodowych pierwszej połowy lat 90. ubiegłego wieku. Pierwsze egzemplarze Tigry zjechały z taśmy produkcyjnej w Saragossie rok po premierze i szybko zyskały wierne grono sympatyków. Wzorowany na Oplu Corsie model charakteryzował się drobnymi gabarytami i zgrabną linią nadwozia, jednak jego główny zamysł zdecydowanie ukierunkowany był na sportowe zacięcie. Pierwsza generacja auta produkowana była nieprzerwanie przez sześć lat, lecz w 2000 roku kultowy model zniknął z fabryk na niemal pół dekady. Wznowienie produkcji nastąpiło cztery lata później, jednak ku zaskoczeniu fanów pojazdu, nowy Opel Tigra dalece odbiegał od swojego pierwowzoru i mocno intrygował nowoczesnym designem oraz sportowym charakterem. Dwuosobowa maszyna na tyle zaskarbiła sobie opinię publiczną, że projektanci już rok później wprowadzili na rynek alternatywną wersję silnika o pojemności 1.3, który napędzany był ropą. Wizjonerski model Twin Top w 2006 roku zdobył tytuł Kabrioletu Roku i niestety były to jedyne oficjalne osiągnięcia drugiej generacji popularnej Tigry. Auto zostało zniesione z taśm produkcyjnych w 2009 roku, bowiem zbyt wysoka cena nowego pojazdu dalece przekraczała jego niewielkie gabaryty i realne możliwości techniczne. Nie zmienia to jednak faktu, że Opel Tigra to wciąż jeden z najciekawszych modeli zaprezentowanych kiedykolwiek przez niemiecki koncern z charakterystycznym, okrągłym logo.

Sekrety niewielkiego auta

Jako stylowy i niedrogi samochód - Opel Tigra szczególnie chętnie wybierany jest przez osoby młode. Interesujący design pozwala zachować cechy auta sportowego, jak i typowo miejskiego, a dość szerokie pole manewru względem wielkości silnika i jego mocy ułatwia w miarę precyzyjne określenie wysokości kosztów eksploatacji, co zdecydowanie przekłada się na praktyczność w codziennym użytkowaniu. Tigra od samego początku produkowana była na płycie podłogowej Opla Corsy, a projektanci pokusili się nawet o pozostawienie niezmienionego kokpitu i silnika. Początkowo motor konsekwentnie oscylował wokół wartości 1.4 i 1.6 w benzynie, napędzanymi odpowiednio 90 i 106 końmi mechanicznymi. Nowinkami był elektroniczny wtrysk paliwa i często pojawiająca się w wersji o niższej pojemności silnika automatyczna skrzynia biegów o czterech stopniach. Opel Tigra Twin Top nieco zmodyfikował zachowawczą wersję pierwszej generacji i do kompletu ze znanym już silnikiem 1.4 wprowadził pojemne jak na niewielki gabaryt nadwozia 1.8, także zasilane benzyną. Ciekawostką na rynku było pojawienie się także Tigry z jednostką Diesla, jednak jej mała pojemność - jedynie 1.3 litra - nie zdobyła zbyt wielu zwolenników. Niemieckie auto produkowane w Hiszpanii wsławiło się ciekawym designem, choć ten niewielki samochód używany ma także kilka drobnych wad. Kosztem charakterystycznego wyglądu producenci zrezygnowali z pojemnego wnętrza, przez co zarówno pasażer, jak i kierowca mogą odczuwać lekki dyskomfort i mieć nieco ograniczone pole widzenia.