Smart Fortwo

{{< juxtapose left="images/cm/nowandthan/smart-viejo.jpg" right="images/cm/nowandthan/smart-nuevo.jpg" llbl="1998" rlbl="2016" >}} Pojazd Smart Fortwo pojawił się na rynku w 1998 roku, wzbudzając równocześnie i sporo zachwytu i niemało wątpliwości. Był to miniaturowy samochód, który jednak spodobał się odbiorcom z kilku ważnych powodów. Cechowało go niskie spalanie, gabaryt umożliwiający zaparkowanie w bardzo niedużych przestrzeniach, a także praktyczne miejskie zastosowanie. Złośliwi mówili o nim, że to torba na zakupy, bo w istocie Smartem Fortwo można było pojechać do sklepu. Przestrzeń ładunkowa nie dawała jednak możliwości załadowania tego wozu na długą wycieczkę. Ale takie właśnie "miejskie" zdania, jak zakupy, dojazd do pracy czy do przychodni, maleństwo na czterech kołach wykonywało wyśmienicie. Do tej pory ten mały samochód miał trzy generacje. Produkcja pierwszej zakończyła się w 2007 roku, po dziewięciu latach obecności w sprzedaży. Następca miał swoją premierę również w 2007 roku i był produkowany przez sześć lat. Trzecia edycja dostępna jest od 2014 roku. Już w chwili premiery, czyli pod koniec lat 90., Smart Fortwo nosił w sobie wiele efektownych patentów. Był autem małym, ale nowoczesnym o nieco futurystycznym wyglądzie. Cechy te były obecne również obecne w kolejnych wcieleniach, zaś kosmetyczne zmiany dotyczyły układu i kształtu reflektorów, tylnych świateł, formy nadwozia i innych detali związanych z wykończeniem. We wszystkich trzech edycjach dostępny był zawsze model bez dachu. Maleńki kabriolet budził ogromne zainteresowanie i przykuwał spojrzenia. Inżynierowie marki Smart dołożyli wszelkich starań, aby stworzony przez nich pojazd był jak najbardziej bezpieczny - wyposażony w nowoczesne systemy bezpieczeństwa i masę udogodnień. Smart Fortwo to doskonały wybór dla energicznej pracującej kobiety lub miłośnika szybkiego docierania do celu w gmatwaninie miejskich ulic.

Trzecia odsłona Smarta Fortwo - luksus w małej przestrzeni

Smart Fortwo trzeciej generacji to prawdziwie unikalny koncept. Auto łączyło w sobie niebywałą zwinność, która szła w parze z estetycznym dopieszczeniem wszystkich detali na naprawdę wysokim poziomie. Marka Smart stawia na jakość, co widać przede wszystkim we wnętrzu pojazdu. Wzrokowcy szybko zauważą i zapamiętają ciekawe rozwiązania związane z układem zegarów, deski rozdzielczej i konsoli centralnej. Kapsułkowo ułożone liczniki i zegary, wysoko umieszczony wyświetlacz oraz ogólna przejrzysta forma wnętrza sprawiały wrażenie spokoju i porządku. Istotną sprawą były również kolory. Ich połączenia w środku samochodu korespondowały z kolorem karoserii. Dzięki temu, odbiorcy mogli wybrać spersonalizowany samochód w ulubionych barwach. Wśród systemów bezpieczeństwa znalazły się ABS i ESP. Poza tym także w najnowszej wersji zadbano o komplet poduszek powietrznych w ilości 6 sztuk. Bardzo istotnym elementem związanym z zapewnieniem bezpieczeństwa i kontroli nad pojazdem jest system Crosswind Assist. Jego działanie zabezpieczało przed spychaniem samochodu przez boczny wiatr na przeciwny pas ruchu. Tempomat, automatyczne klimatyzacja oraz elektrycznie sterowane lusterka i szyby to już standard w linii pojazdów Smart Fortwo. Osoby, które lubią w samochodzie czuć się jak w domu z pewnością ucieszą się na podgrzewane siedzenia. Smart Fortwo w wersji produkowanej od 2014 roku to dobre miejskie autko, które również można zabrać na weekendową wycieczkę za miasto. Otwierany dach dostarczy mnóstwa pozytywnych wrażeń kierowcy i pasażerowi.

Parametry techniczne i paleta silników

W modelu Fortwo produkowanym od 2014 roku montowano dwie nieduże jednostki napędowe - obie w benzynie i obie dostarczane przez koncern Renault. Pierwsza miała pojemność skokową wynoszącą 0,9 litra i dodatkowo cechowała się turbodoładowaniem. Jej moc wynosiła 90 KM, zaś spalanie paliwa w cyklu mieszanym na 100 km wynosiło około 3,9-4 l. Drugi motor miał pojemność 1 litra i moc 71 KM. Na takim samym dystansie konsumpcja paliwa oscylowała wokół 3,8 litra. Silniki te współpracowały z automatycznymi lub manualnymi skrzyniami biegów. Napęd przekazywany był na tylną oś, co wiązało się dość nietypowym jak na miejskie samochody umiejscowieniem silnika - z tyłu auta, pod przestrzenią bagażową.