Citroen BX

Citroen BX to samochód osobowy klasy średniej zaliczany do segmentu D. Był produkowany w latach 1982-1994 przez francuski koncern PSA. Auto było dostępne w dwóch wersjach nadwozia - jako pięciodrzwiowy hatchback lub kombi. Pierwszy wariant był nazywany potocznie Berline, drugi - Break lub Evasion. Pojazd wyróżniał się niezwykłą, futurystyczną stylistyką, za którą był odpowiedzialny Marcello Gandini, pracujący dla słynnego studia projektowego Bertone. Designer ten zasłynął wyjątkowymi konstrukcjami aut sportowych, które zjeżdżały z taśm produkcyjnych w latach 70. XX wieku. To właśnie dzięki niemu Citroen BX zyskał dynamiczne, trochę drapieżne kształty, które wraz z imponującymi osiągami oraz maksymalnym komfortem jazdy przyczyniły się do jego niezwykłej popularności. I chociaż dziś samochód używany nie jest łatwo dostępny, prawdziwi koneserzy nie szczędzą czasu, aby znaleźć model, który pozwoli im cofnąć się w czasie i poczuć satysfakcję z prowadzenia. Auto uznawane było bowiem za najwygodniejszy pojazd swoich czasów. Dodając do tego prędkość dochodzącą do 220 km/h, łatwo domyślić się, że do chwili obecnej jest ono godne uwagi. Co ciekawe, Citroen BX w 1988 roku zadebiutował w hiszpańskiej policji. Jego największymi rywalami są: Ford Sierra, Opel Ascona C, Volkswagen Passat B2, Renault 21, Audi 80 oraz Toyota Carina.

Debiut z fajerwerkami

Citroen BX był z pewnością nieszablonowym modelem swoich czasów, który doczekał się spektakularnej premiery. W przeddzień salonu samochodowego odbywającego się w 1982 roku w Paryżu producent postanowił bowiem zaprezentować go u stóp wieży Eiffla. W ciągu 14 lat sprzedano blisko 2,5 miliona sztuk Citroena BX. Pierwsza generacja samochodu zyskała niezwykle oryginalne wnętrze. Z deską rozdzielczą były zespolone przyciski uruchamiające światła, kierunkowskazy i wycieraczki. Uwagę przykuwała charakterystyczna dla marki jednoramienna kierownica oraz prędkościomierz, w którym szybkość pokazywały cyfry umieszczone na obracającym się bębnie. W 1986 roku samochód przeszedł gruntowny facelifting, po którym odstąpiono od innowacji we wnętrzu, montując klasyczne przełączniki oraz tradycyjny prędkościomierz ze wskazówką. Warto zaznaczyć, że Citroen BX doczekał się wielu wersji specjalnych. Największą popularność zdobył wyprodukowany w ilości ponad 5 tysięcy egzemplarzy wariant Digit z cyfrową deską rozdzielczą i komputerem pokładowym. Miłośnikom szybkiej jazdy koncern zaproponował z kolei serię GTi wyposażoną w ośmio- i szesnastozaworowe silniki oraz napęd na dwie osie. W latach 1985-1986 z taśmy produkcyjnej zjechały także sportowe modele 4TC o nieco zmodyfikowanej stylistyce zewnętrznej i przebudowanym wnętrzu, przy czym 200 sztuk było wyposażonych w 200-konny silnik, zaś pod maską 20 egzemplarzy znalazła się jednostka napędowa o mocy 360 KM. Dzięki temu firma mogła uzyskać na model BX licencję rajdową.

Po pierwsze, komfort

Zgodnie z założeniami koncernu Citroen BX miał gwarantować maksymalną wygodę jazdy dla kierowcy oraz pasażerów. Z tego względu w jego kabinie znalazły się dobrze wyprofilowane fotele oraz komfortowa tylna kanapa. Za dopłatą można było doposażyć auto w klimatyzację, pełną elektrykę szyb i lusterek, a także skórzaną tapicerkę. Kupując dziś samochód używany, można ponadto liczyć na komputer pokładowy czy system audio z gniazdami słuchawek dla pasażerów. Komfort nawet podczas długich podróży gwarantowało z kolei niezależne hydropneumatyczne zawieszenie odziedziczone po wariantach GSA i CX. Z przodu montowano kolumny MacPhersona, z tyłu zaś wahacze wleczone. Konstrukcja ta powodowała, że w przypadku ewentualnych awarii koszty naprawy nie generowały bardzo wysokich wydatków. Nowoczesna technologia sprawiała, że pojazd wyśmienicie tłumił drgania nawet na wyboistych drogach. Koncern dawał także możliwość niestandardowego nastawienia zawieszenia, w tym także podwyższenie podwozia umożliwiające pokonywanie niewielkich przeszkód w terenie. Nadwozie samochodu, w tym pokrywa silnika, klapa bagażnika czy poszycie tylnych słupków, było wykonane w dużej mierze z kompozytów. Z tego względu Citroen BX wyróżniał się modułową konstrukcją, co z kolei wpływało na obniżenie kosztów produkcji wielu wariantów wyposażenia, czyniąc go dostępnym dla szerokiego grona odbiorców.

Po drugie, wytrzymałe i dynamiczne silniki

Kluczem do sukcesu Citroena BX okazały się także silniki. Pod maską pojazdu znalazły się rzędowe czterosuwowe silniki OHC z czterema cylindrami. Jednostkami benzynowymi o najmniejszej mocy były 61-konny motor R4 o pojemności 1,4 litra zasilany gaźnikiem oraz 73-konny silnik o takiej samej pojemności, w którym zastosowano jednopunktowy wtrysk paliwa. Lepsze osiągi zapewniały z kolei 1,6-litrowe jednostki napędowe z gaźnikiem Weber, osiągające moc 95 KM i przyspieszające do 100 km/h w niespełna 12,5 sekundy. Z czasem zostały one zastąpione przez motor 1.9 TRS osiągający moc 106 KM. Prawdziwym przełomem było wprowadzenie przez francuski koncern 127-konnych jednostek benzynowych 1.9 GTi z bezpośrednim wtryskiem paliwa, które osiągały setkę w 9,8 sekundy. Z kolei sportowe wersje specjalne Citroena BX były wyposażone w silniki o pojemności 2,1 litra i mocy 203 KM, rozwijające maksymalną prędkość przekraczającą 220 km/h. Coś dla siebie mogli znaleźć także fani motorów wysokoprężnych. W ofercie koncernu znalazły się silniki 1.7 TGD i 1.7 TGR o mocy odpowiednio 61 i 90 KM. Uwagę miłośników motoryzacji przykuwały ponadto jednostki wysokoprężne o pojemności 1,9 litra i mocy 72 KM, które nie tylko pozwalały cieszyć się komfortem podróży, ale także dbały o portfel kierowcy, generując stosunkowe niskie spalanie.