Pontiac GTO

Nazwa Pontiac od lat 40. określała sportowe modele aut produkowane pod szyldem koncernu samochodowego General Motors, jeszcze zanim przedsiębiorstwo w ramach restrukturyzacji zapowiedziało rezygnację z tej marki. W Europie Pontiac zyskał popularność w latach 60., gdy General Motors wprowadziło na rynek pierwsze dwa sportowe pojazdy. Do tej wąskiej grupy zaliczał się Pontiac Firebird, który po rfcoaz pierwszy został zaprezentowany w 1967 roku jako kabriolet oraz coupé, a także debiutujący w 1964 roku Pontiac GTO, który także dostępny był w dwóch rodzajach nadwozia: jako coupé oraz otwarta wersja z materiałowym lub sztywnym dachem. Pierwsza generacja Pontiaca GTO zaliczała się do protoplastów ery amerykańskich Muscle Cars.

W 2004 roku Pontiac GTO zadebiutował w nowym wydaniu

Chociaż jak na amerykańskie warunki coupé i kabriolety o mocnych silnikach nie były drogie, zwłaszcza, że uważano je za rasowe sportowe samochody rywalizujące z kosztowną europejską konkurencją, w wyniku kryzysu naftowego w latach 70. sprzcoredaż znacznie się spadła. Po wyprodukowaniu trzech generacji jako ostatni w 1975 roku z taśmy zjechał Pontiac GTO. Nowa odsłona tego modelu w ofercie była przez krótki czas od 2004 do 2006 roku, gdy australijska spółka-córka General Motors Holden, wprowadziła na rynek coupé będące następcą Pontiaca GTO, które miało być importowane do Europy.

Silniki Pontiaca GTO

Historyczne generacje Pontiaca GTO montowane od 1964 do 1975 roku wyróżniały się potężnymi ośmiocylindrowymi silnikami. W wersjach podstawowych coupé i kabrioletów z pierwszych lat produkcji silniki rozwijały moc 329 KM (242 kW). W kolejnych latach osiągi wzrosły do 340 KM (259 kW). Pojazdy drugiej generacji zjeżdżały z taśmy od 1967 do 1973 roku wyposażone w najmocniejsze silniki z doładowaniem Ram Air, które osiągały moc 381 KM (280 kW). W trzeciej generacji produkowanej od 1974 roku Pontiac GTO nie był już oferowany jako kabriolet, a jego silnik V8 generował niższą moc wynoszącą jedynie 204 KM (150 kW). Początkowy model auta był obecny w programie obok Pontiaca Grand Am. Dostępna w USA od 2004 roku nowa generacja Pontiaca GTO była produkowana przez australijską spółkę-córkę koncernu General Motors, przedsiębiorstwo Holden. W pojeździe zamontowano napęd V8, który był stosowany także w Corvettach. Do wyboru były dwa silniki o pojemności skokowej 5,7 l lub 6 litrów. Mniejszy motor dysponował mocą 353 KM (260 kW), większy natomiast zapewniał coupé osiągi do 408 KM (300 kW).